Friday, January 21, 2005

Viva a diferença!

Não consigo me conter.
Línguas estrangeiras me atraem.
Fico tentando decifrar o que está escrito.
Tudo em vão...

В цей день відбувся ще один концерт.Практично такий самий, як і в попередній день.От тільки не танцювали, і номери були в іншому порядку.І не було ні номінації, ні тривалих конферансів від Васіліча, ні тим більше сценічних рухів.Тому враження таке, що все закінчилося за годину.Не знаю як інші, а я відчував полегшення від того, що все на деякий час закінчилося.Це було схоже на виставу, для якої за браком часу генеральну репетицію влаштували не через день, а в попередній день прем.єри.Але все закінчилося добре.Зал здавалося був навіть більш добродушним, ніж у попередній день.Хоча і народу прийшло менше.

٭ قطعاً این تصادفی نیست که یک همزمانی ای حادث بشه!باید یه نفس عمیق کشید و به زندگی ادامه داد.... همین ِ قانونش همین ِ...صحبت از روزمرگی هستش.... صحبت از دیدن یا ندیدن... صحبت از شناختن و نشناختن و صحبت از تقصیر داشتن و نداشتن است.... صبحانه ات یخ کرد... کتاب در دستش سنگینی کرد.... به سلامتی... من بار روی دوشم را بر می دارم و چند ثانیه می گذارمش زمین....مقصر منم که در مورد تو جور دیگری فکر کرده ام.... تو خوشبختی... من نمی دانم تعریف خوشبختی چیست.... ولی روزگارم بهتر از قبل می گذرد... اگر این همان خوشبختی است ... پس من خوشبختم.... حیف... مرا بهتر بشناس...من با دیگران فرق می کنم... کاش نمی دیدمت...ببخشید وقتت رو گرفتم... این دیگه از اون حرفاس... حدس ندارم... خوب برو بخر... نونور شدم.... عین 14 ساله ها شدم... 14 ساله هستی.... اسم من چی ِ؟ من کلی فکر کردم .....چقدر زشت...قهر نکن... قهر نمی کنم ولی یه جورایی دلم گرفت...به دلت بگو باز شه... گه خوردم خوب...اگر اینجا بودی می زدم تو سرت.. این همه بودم نزدی... خوب آخه بد بود.... سکوت.... تلفن بود....
نوشته شده در ساعت 3:48 PM توسط یونی